දොළහ වූ සැනින්
කැන්ටිමට දිවීමි..
පෝලිමේ දිග මැන බැලීමි..
කොනක් නැති නිසාවෙන්
ලාභය අමතක කර
හැටේ බත් කෑමට
කැම්පස් කන්ද බැසීමි...
නෙදර්ලන්ත රසකතා (පැරසිටමෝල්)
5 weeks ago
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Cannot Read this Blog ???
Install Sinhala Unicodes
අහස බලන අය
ආ-ගිය වග-තුග
ඉතිහාසය
වර්ගීකරණය
- කවි (12)
- ජීවිතෙන් බිඳක් (8)
- පොත් (1)
- සිංහල (2)
ලිපි ගෙන්වාගන්නට
ලෝකෙ වටෙන්
නිතර කියවන සටහන්..
-
-
-
-
අන්තිම දවසෙ රෑ5 years ago
-
මෙහෙයවන සෙනෙහස...5 years ago
-
ඒ කාලය ආයේ පතමි !6 years ago
-
පුතා..!6 years ago
-
-
ලියුමක්6 years ago
-
වඳුරන්ගේ රට.6 years ago
-
ඔබත් කූඹියෙක්ද?7 years ago
-
肌荒れしやすいならカミソリ処理は辞めるべき8 years ago
-
-
කවි බූන්දි | වේ උවදුර - [සුරේඛා සමරසේන]9 years ago
-
මාගම් සෝලිය11 years ago
-
කැත කූඹී...11 years ago
-
මිරැන්ඩා12 years ago
-
Write to express, not to impress12 years ago
-
-
Cowboys & Aliens (2011)13 years ago
-
ඈ මැරෙන්නට තීරණය කලාය !!!! - වෙරෝනිකා !!!13 years ago
-
-
ජාඩියට මූඩිය – ජාඩි14 years ago
-
-
-
-
-
-
-
-
3 අදහස්:
මටත් මතකයි ඒ දවස් වල විසිපහේ බත් එක කන්න කැම්පස් කන්ද බැහැපු හැටි. හැබැයි ඉතින් අතේ සල්ලි තියන දවසට විතරයි. නැත්නම් මොන කට්ට කාල හරි ගොඩේ බත් එකම ගිලල දානවා.
අපිත් කන්නෙ කැන්ටිමේ තියන විසිපහේ බත් එකම තමයි. ඇයි එළියෙන් ගන්න 80වෙ 90වෙ කෑම එකේ වෙනස් දෙයක් තියනවයි කියලයැ.
සැලෙන්නෙපා සහෝදරයා...
සුබ අනාගතේ හොද ෆ‍්යිඩ් රයිස් කන්න ලැබෙයි....
Post a Comment